දික්කසාඳය………

"ඔන්න මිසිස් සිරිවර්ධන… අපේ වැඩ ඉවරයි.…… ආ සොරි සොරි මිස් නිම්මි…"
"ඒකට කමක් නෑ මිස්ටර් ජගත්. මටත් ටික කාලයක් යයි දැන් ඕකට ආයෙ හුරු වෙන්න.… මට කරපු උදවු වලට තෑන්ක්ස් මිස්ටර් ජගත්."
"ඒක ඉතිං ලෝයර් කෙනෙක්ගෙ වගකීමනෙ… එහෙනම් මම ගිහින් එන්නම් මිස් නිම්මි… බායි බබා…"
"අංකල්ට බායි කියන්න දූ…"
"බායි අංකල්… … අන්න අම්මි තාත්තා එනවා… මම තාත්තා එන්න කලින් කාර් එකට දුවන්නම්…"
"මෙ..හෙ… ඉන්න ළමයො…… අපි බස් එකේ යමු…"
"ඒ මොකටද? කාර් එක කැඩිලත් නෑනෙ. ඔය තියෙන්නෙ හොදට… අපි යමු…"
"නිම්මි… යමු මාත් ගෙදර යන්නෙ. මට ඇඳුම් ටික ගන්න ඕන… ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්නත් ඕන……"
"අපි කතා කරන්න තියෙන හැමදේම කතා කරලා ඉවරයි මිස්ටර් සිරිවර්ධන…"
තිගැස්සී මදෙස බලා සිටි සහන්ගෙ දෙනෙත් යුවල මඟ හැර දමමින් පියවර එසවූ මා දියණියද රැගෙන බස්‍ රියට නැඟුනේ සහන් තවමත් උසාවි බිමේ සිට මදෙස බලා සිටියදීමය.

"මොකද උනේ නෝනා… ඇයි මේ බේබි අඬන්නෙ? තීන්දුවක් දුන්නද?"
"ඔළුව පුපුරන්න වගේ මැගලින්. මට වතුර විදුරුවක් ගෙනත් ඉන්නකො ඉස්සෙල්ලම…… මේ… මහත්තයා ආවද…?"
"ආ ඔව්… ඇවිත් ඇඳුම් ටික බෑග් එකක දාගෙන ගියා. මෙන්න මේ ලියමන නෝනට දෙන්න කිවුවා…"
"ඔන්න ඕක පැත්තකට දාන්න මැගලින්…!!! බේබි කාමරේට දිව්වා නේද පොඩ්ඩක් බලන්න… පවු දුකෙන් ඇත්තෙ…"
"හුම්… දෙමාපියන්ගෙ වැරදි වලට අහිංසක දරුවො තමා පවු ගෙවන්නෙ…"
මැගලින් ඇසෙන නෑසෙන ගානට පාකර එවුවේ මා හටත් කණේ පහරක් උවද මා නිශ්ශබ්දව සිටියේ ඇය පැවසූදේ සත්‍යක් බ්බව මගේ සිතම මට හඬගා කියූ බැවිනි.

හෙමිහිට ගොස් කාමරයට එබී බලත්දී දියණිය නිදිගත් ලීලාව දැක මා හට ඇයට කතා කර තව වරක් ඇය හැඬවීමට සිත් නොදුන් නිසාම උසාවියට උදයේ හැදි සුදු සාරිය පිටින්ම පැමිණ සැටියේ වැතිරුනේ හිසේ අමාරුවටද නොඑසේ නම් හිතේ අමාරුවටදැයි මා නොදනිමි.

පාසල් ප්‍රේමය නිසාම මාපියන්ද හැර දමා යුගදිවිය ඇරඹූ මාත් සහනුත් අතර ගැටුම් නම් නොවූ තරම්. ප්‍රධාන පෙළේ පෞද්ගලික ආයතනයක විධායක නිළධාරියකු වූ සහන් මව පියා අහිමි කරගෙන ඇත්තේ කුඩා කලදිමය. අපේම ලොවක තනිවූ අප දෙදෙනා අතරට මුලින්ම ප්‍රශ්ණ පැන නැඟුනේ මා මවක් වීමට සූදානම් වන අවදියේදිය.

ට්‍රීං… ට්‍රීං…
"හෙලෝ සහන් සිරිවර්ධනගෙ ගෙදරද?…"
"ඔව් මම එයාගෙ වයිෆ්… කවුද මේ…?"
"මම කවුද කියන එකට වඩා වැදගත්… ඔයාගෙ හස්බන්ඩ් අන්න වෙන ගෑණු එක්ක හෝටල් ගා රිංගනවා…"
"ඔය කවුද කියනවද පොඩ්ඩක්… හෙලෝ… හෙලෝ…"
නාඳුනන ඇමතුම ආ දිනයේම සහන් කෙදිනකවත් නොවූ තරම් පමා වීම මාතුල උපන් සැකය නම් ගින්නට වැටුන පිඳුරු ගොඩක් විය.
"කොහෙද අනේ ඔයා ගියේ…?"
"ඔෆිස්නෙ ළමයො…"
"එතකොට මෙච්චර රෑ උනේ…??"
"ආ ඒකයි මේ. බිස්නස් මීටින් එකක් තිබ්බා. සොරි සොරි බබා ඉතිං…"
"ආ දැන් මීටින් තියෙන්නෙ හොටෙල් වලද?"
"කවුද ඔයාට කිවුවෙ…?"
"කවුරු කිවුවත් ඇත්තනෙ…"
"කොහෙ තිබ්බත්, තිබ්බෙ මීටින් එකක් නම් එච්චරනෙ.…"
මෙසේ ඇරඹි ගැටුම් යම් සමථයකට පත් වූයේ අපගේ පුංචි දියණිය උපන් පසුය. නමුත් මාස කිහිපයකින් නැවත ගැටුම් ඇරඹුනේ අළුත් වටයකිනි. ඔහුගේ යම් යම් ගුප්ත වැඩ නිසාම අප අතර ගැටුම් ප්‍රමාණයද වැඩි විය.

"අද ඇයි රෑ උනේ…??"
"හුම්ම්… මට ගෙට එන්න දෙනවද ඉස්සෙල්ලම…"
"කතාව මඟ හරින්න එපා."
"මීටින් එකක් නිම්මි… මට මහන්සියි පස්සෙ කතා කරමු.… දුව කෝ නිදිද?"
"නැතුව ඒ ළමයා මෙච්චර රෑ වෙනකම් ඇහරන් ඉදලා ඒ ජෝගි බලන්නයෑ…"
"මමද ඔයාද ජෝගි දාන්නෙ නිම්මි…"
මෙසේ දිනපතා මාහට පෙනුනේ සහන්ගේ චපලකමම පමණි. ඔහුගේ වැරදි නිසාම අප අතර ගැටුම් නොවූ දිනක් නොවූ තරම්.
"මට දැන් මේක ඇති වෙලා සහන්… අපි වෙන් වෙමු, ප්ලීස්…"
ඉවසා ඉවසා අවසන ගංඟාවක් පිටාර යන්නා සේ මගේ මුවින් එවදන් පිට උනේද ගැටුමක් අතරදීය.

දින කිහිපයක්ම මාගෙ මුහුණවත් නොබැලූ සහන් දිනක හදීසියෙම මා හා කතා කිරීමට වූයේ සෑහෙන තරම් සංයමයකිනි.


"ඇත්තටම ඔයාට මගෙන් වෙන්වෙන්න ඕනද…?"
"ඔව් සහන් මෙහෙම ඉන්නවට වඩා අපි වෙන් වෙමු…!!"
ඉබ්බා දියේ දැම්මා සේ වැඩි කතා බහකින් තොරවම එය එකඟ තාවය පළ කල සහන් පසුදාම නිවසට මෙහෙකාරියක ගෙනා අතර පහසුවෙන්ම මාහට දික්කසාදය ලබා දුනි. කොටින්ම වෙනත් අය ගැටුම් ඇති කර ගන්නා දරුවා සම්බන්ධයෙන් පවා අප අතර වූයේ අමුතුම සිදුවීමකි. සහන් දරුවා කතාවකින් තොරවම මා හට ලබා දුනි. ඒත් ඇයි ඒ…??? සහන් මට කියන්න උත්සහා කලේ මොනවද…??

ඉබි ගමනින් ගෙවි කාලය තුල මට සහන්ව සිහි නොවූ දිනක් සිහි නොවූ රැයක් නොවූ තරම්… ඒත් මාගේ ආදරය මට අහිමිව අවසන්ය. ඔහුගේ චපල කම නිසාම මා දැන් තනිවූ ගැහැණියකි. මාහට සියල්ල ඉවසා ගත හැකි මුත් දියණිය විදින දුක ඉවසා ගත නොහැක. ඇය දැන් අපගේ නොව මාගෙ දියණියය.

ට්‍රීං… ට්‍රීං…
"හෙලෝ"
"මේ නිම්මිද කතා කරන්නෙ… මම සහන්ගෙ ඔෆිස් එකේ රුවනිගෙ හස්බන්ඩ්"
"හ්ම්ම් කියන්න…"
"මම ඔයාලගෙ ප්‍රශ්ණ ගැනනම් දන්නෑ. ඒත් සහන් විනාශ වෙනවා බලන් ඉන්නම බැරි තැනයි මේ කතා කලේ. කොටින්ම ඔෆිස් එකේ බීලා ඉදලා MDට අහු වෙලා මාසෙකට වැඩ තහනම් දැන්."
"ඇයි එයාගෙ ඔෆිස් එකේ සිහින කුමාරි…??"
"මම දන්න කුමාරි‍යෙක් නම් නෑ. එයාගෙ ඔෆිස් එකේ මගෙ වයිෆ් විතරයි ගෑණියෙක්ට ඉන්නෙත්. සහන් රුවනිගෙම සහෝදරයෙක් වගේ. කාත් කවුරුත් නැති අපිව බැන්ඳුවෙත් ඒ මනුස්සයා. එතකොට ඔයාලා බැඳලා වත් නෑ."
"එතකොට අර කෝල්… රෑ… වෙනකම්…"
"නවත්තගන්න නිම්මි… ගෑණියෙක් පිරිමියෙක් ආස්සරේ කරන්නෙ අහවල් වැඩේට විතරක් නෙමේ. ඊට වෙනස් සම්බන්ධකම් පවා මේ ලෝකෙ තියෙනවා. අන්න ඒක තේරුම් නොගත්ත පවට අද ඔයත් විඳවනවා, සහන්නුත් විඳවන්නවා, අර අහිංසක දරුවත් විඳවනවා." වේගයෙන් පැවසූ ඔහු දමා ගැසුවාක් මෙන් ඇමතුම විසන්ධි කලේ මාගෙ කණට ගසන්නාක් මෙනි.

සැබවින්ම මාගේ පවුල් දිවිය ආවුල් වූයේ මාගේ වරදින්ද……? සහන්……?? අදවත් ඔහුගේ ලිපිය කියවිය යුතුය. එයටවත් සිත සාදා ගත යුතුය.……

ආදරණීය නිම්මි,,,,,,,,,,,,,

අපි දෙන්නා ආදරේ කරපු කාලෙ ඔයාට මතකවත් තියෙනවද මම දන්නෑ ඒත්… මම ඔයාට කවදාවත් චපල උනේ නෑ. මම පණ වගේ ආදරේ කරපු ඔයාව තනි කරලා දුක් දෙන්න බැරි උනත් ඔයාගෙ සතුට ඒක නම් මම ඔයාගෙන් ඈතට යන්නම්. අපි දෙන්නගෙ ආදරය වෙච්චි දුවව ඔයාටම බාර දීලා යන්නෙ එයාවත් උදුරගෙන ඔයාට දුකක් දෙන්න බැරි නිසයි රත්තරනෙ. කවදා හරි ඔයා මාව තේරුම් ගනීවි.… මම හැමදාමත් ඔයාගෙ පරණ සහන්මයි. ඔයා මගෙම පරණ නිම්මි උන දාට මාව හොයන් එන්න.…… අපේ දුවව බලා ගන්න.………………………………………

දෙයියනේ සහන්. නැවතත් රුවනිගෙ සැමියාට ඇමතා ඔහුගෙන් සහන්ගෙ නවාතැන අසාගත් මා දුවවද ගෙන එතනට ආවේ කෙසේදැයි මට සිහියක් නැත.
"තාත්තී……"
"දුව… එන්න මගේ රත්තරනේ… මගෙ පැටියා අද ඉස්කෝලෙ ගියෙ නෑ…??"
"ම..ට.. ඔයා එක්ක පොඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕන සහන්… "
"දූ පොඩ්ඩක් ඉන්න පැටියෝ… හ්ම්ම් කියන්න…"
"ඔයා තාමත් මා එක්ක තරහෙන්…"
"මට මා එක්ක තරහ උනත් ඔයා එක්ක තරහ වෙන්න බෑ."
"රුවනිගෙ හස්බන්ඩ් කතා කලා. එයා හැමදේම කිවුවා. ඇයි එයා ගැන කලින් නොකීවෙ මට…?"
"මට කියන්න අවස්ථාවක් ලැබුන්නෑනෙ නිම්මි.…"
"මට සමාවෙන්න සහන්… මම ඔයාගෙ පරණ නිම්මිමයි…" මෙතෙක් සඟවාගෙන සිටි කඳුළු වැළ පිටාර ගැළුවේ මටද නොදැනීමය. කවදත් මාගේ කඳුළු හමුවේ තෙත්වන ඒ දෙනතද සුපුරුදු ලෙස තෙත්වී කියා පාන්නේ ඒ තාමත් මගේ සහන් බවය.
"අම්මා අඬන්නෙ ඇයි…??"
"නෑ දූ අම්මා අඬනවා නෙමේ මේ හිනාවෙනවා. අපි හැමෝම හිනා වෙමු.… තාත්තිට ගෙදර යමු කියන්න දුව…"
"ඒත් නිම්මි…"
"නීති නෙමේ හදවතින් කියන්නෙ. ඔයාගෙ නිම්මිට සමාව දෙනවා නේද? ඔයා එනවා නේද?"
දුවවත් මාවත් දෑත් දෙකෙන් ඒ උණුසුම් පපු තුරුලට ගත් සහන් දුවගේ නලලට හාදුවක්දී සුපුරුදු සැහැල්ලු ලෙස සිනහා වෙන්නට විය.

"අපි ආයෙ බඳිමුද…………?"

© ප්‍රියා.

(පින්තූරයට ස්තූතිය……
http://www.lawattorneyct.com)