උසස් වීම…

"ආ කල්ප… අන්න උඹට ලොක්කා එන්න කිවුවා."

"ලොක්කා කිවුවෙ මෙ පතිරණ මහත්ත‍යා?. ඒ ගමන මොන ම‍රාල‍යක්ද දන්නෑ."

"මග ඉදන් පේන බලන්නැතුව ගිහින් බලපන්කො."

නාමල් ගෙනා හදීසි පණිවිඩය ඇසූ මා පුදුම වූයේ වසරව් එකොලහක් වූ මාගේ සේවා කාලය තුල මා අප ආයතනයෙ කළමණාකරු පෞද්ගලිකව මුන ගැසී තිබුනේ නැති තරම්.

"සර්… මට එන්න කියලා තිබුනා."

"ආ කල්ප එන්න.. එන්න.. වාඩි වෙන්නකො ඉස්සෙල්ලම."

"තැන්ක් යූ සර්."

"මන් කල්පට එන්න කිවුවෙ වැදගත් වැඩකට. කල්පට දෙන්න ගුඩ් නිවුස් එකක් තියෙනවා."

"ඒ මොකක්ද සර්?"

"දන්නවානෙ මිස්ට‍ර් ගුණවර්ධණ ගියාට පස්සෙ අපි තීරණය කලා ඒ පෝස්ට් එකට පිටින් කෙනෙක් නොගෙන ඇතුලෙ කෙනෙක්ව එතන්ට දාන්න.
ඉතිං අපි තීරණ‍ය කලා මාර්කටිං මැනේජර් විදියට ප්‍රොමෝශන් එකක් දීලා කල්පව එතන්ට දාන්න… නිකම්ම නෙමේ හොද ඉන්ක්‍රිමන්ට් එකකුත් එක්ක."

හදිසියේ ලද පණිවිඩ‍ය නිසා කිසිවක් සිතා ගැනීමට නොහැකි වූ මා විනාඩි කිහිපයක් කළමණාකාරතුමාගෙ මුහුණ දෙස බලා නිහඩව සිටියෙමි.

"බොහොම ස්තූතියි සර්…"

"හරි දැන් ගිහින් HR මැනේජර් මිස්ටර් පියුමාල්ව හම්බ වෙන්න. මම කල්පට විශ් කරනවා. ඒ වගේම ඉදිරියට වෙන්න ඕන දේවල් ගැන පියුමාල් කල්පට තේරුම් කරලා දෙයි."

"තැන්ක් යූ සර්. මං දැන්ම ගිහින් හම්බ වෙන්නම්."

…………………………………………………

"ආ මේ ඉන්නෙ. මොකෝ උඹට ලොක්කා එන්න කියලා තියෙන්නෙ?" මානව සම්පත් කළමණාකරුගේ කුටියෙන් පිටතට පැමිණි විගස මුණ ගැසුන නාමක් ඇසීය.

නාමල් යනු මාගේ පාසල් වියේ සිටම මිතුරෙකි. මෙම රැකියාව මා හට ලැබුනේද මෙම ආයතනයේ මට වඩා වසර තුනක අත්දැකීම් ඇති ඔහුගේ උදවුවෙනි.

"උඹ දන්නවද? මට ප්‍රොමෝශන් එකක් ඇවිත් මාර්කටිං මැනේජර් විදියට"

"ආ ඇත්තද?.. මගේ සුභ පැතුම්"

මා ඔහුගෙන් බලාපොරොත්තු වූයේ මෙවන් ප්‍රතිචාරයක් නොවේ. පාසල් වියේ සිටම අප ඇසුරු කල හැටියට ඔහු මේ ආරංචිය අසා සතුටින් පිනා යා යුතුය. නමුත් නිකම්ම නිකම් සුභ පැතුමක්.

මිනිස් සිත පුදුමාකාරය. ඇතම් විට නාමල් මට ඉරිසියා කරනවා වත්ද? ඔව් එයට බොහෝ ඉඩ ඇත. ආයතනය තුල ඔහු මට වඩා වසර තුනක්ම පැරණිය. මාව වැඩට දැම්මේද ඔහුය. එසේ තිබියදීත් ඔහුට හිමි නොවූ අවස්ථාවක් මට හිමිව තිබීමම ඉරිසියාවට කරුණකි. 'බලමුකො මොකද වෙන්නෙ කියලා' මගේ යටි සිත මා සනසවයි.

…………………………………………………

"ආ කල්ප. කොහොමද මචං?"

"රුවන් මං කලින් ඔයාලත් එක්ක එකට වැඩ කරපු එක හරි. ඒත් මං දැන් මෙතන මැනේජර් කෙනෙක්. උඹ බං බොලන් කියලා කතා කරලා මාවත් ඔයාලගෙ ගොඩට දා ගන්න එපා. මාව වැරදයට තේරුම් ගන්න එපා."

මා එසේ පවසන ගමන් ඇසයටින් බැලුවේ නාමල් දෙසය. සැබවින්ම මා හට උවමනා රුවන්ට නොව නාමල්ට මා දැන් ලොක්කෙකු බව හැගවීමටය. ඔහු මට ඉරිසියා ක‍රනවා නම් මා ඔහුව කරේ තබාගෙන පලක් නැත. නමුත් ඔහුගේ හැගුම් විරහිත මුහුණ මා අධෛරයට පත් කල නිසාවෙන් මා ඒ ස්ථානයෙන් පිටවී ගියෙමි නමුත් මාගේ වෑයම සාර්ථක බව හැගුනේ සවස නාමල් මා ඇමතීමට 'සර්' යන වදන භාවිතා කල හෙයිනි. ඒ වදන ඇසෙන විට මා ලබන්නේ අහංකාර සතුටකි.

…………………………………………………

කාලය කෙමෙන් ගෙවමින් තිබේ. නමුත් මා පසු කරමින් පවතින්නේ ඉතා අපහසු කාල සීමාවකි. මා අළවි කළමණාකරු ලෙස වැඩ බාර ගත් දින සිට ආයතනයේ ලාභය පහල බසිමින් තිබේ. එයට ප්‍රධානම හේතුව ලෙස මා දකින්නේ නාමල්‍‍ය. ඔහුත් ඇතුලු අළවි අංශයේ සේවකයින් ඔහුන් සමග එකට වැඩකල මා ඔහුන්ගේ ප්‍රධානියා ලෙස පිලිගැනීමට අකමැතිය. ඒ සියලු දෙනා උසිගන්වන්නේ නාමල් බවට සැක නැත.

"සර්ගෙ හිත හොද නිසයි ඔය ඔක්කොම. නමල් කොහොමත් සර් එක්ක ඉරිසියයි. ඔහොම ඉන්න එපා සර් පතිරණ සර්ව හම්බ වෙලා ඔය ඔක්කොම කියන්න"

මුළු ආයතනයෙන්ම මා හට හිතවත් එකම සේවකයාවූ කාර්‍යාල කාර්‍ය සහයක පියල්ගේ උපදෙස් මත පතිරණ මහතා හමුවීමට හිත හදා ගත්තේ අමාරුවෙනි.

"සර් මට ටිකක් පර්සනල් කතා කරන්න ඕන."

"ඔව් කියන්න කල්ප."

"මං මෙහෙම කියනවට මං ගැන වැරදියට හිතන එපා සර්. පහුගිය ටිකේ කම්පැණි එකේ ලාභෙ අඩු උන එකට හේතුව මම දන්නවා."

"මොකක්…ඒ මොකක්ද ඒ?"

"මට මේක කියන්නත් මොකක්ද වගෙ සර්. මේ ඔක්කොටම මුල නාමල්. මම මාර්කටිං මැනේජර් උන එකට මෑන් ඉරිසියයි. මෑන්ම තමා අනිත් අයවත් උසි ගන්වලා මේකෙ පාඩු කරන්නෙ."

"ඉතිං නාමල් මේවා කරලා අන්තිමෙ මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ?"

"වෙන මුකුත් නෙමේ සර් මාව වට්ටන්න. මමනෙ දැන් මාර්කටිං මැනේජර්.."

"හ්ම්ම් හර්…හරි… මං මේකට ඇක්ෂන් එකක් ගන්නම් කල්ප"

"හරි සර්…තැන්ක් යූ."

සියල්ල කියා හිත නිදහස් කරගත් මුත් මාගේ ඔලුව හතරට පැලෙන තරම් වේදනාවක් ගෙන දුනි. මාගේ කැබිනයට පැමිණි මා මේසයට හිස ගසා ගත්තේ හිස කැක්කුම දරා ගත නොහැකිවය.

"සර්… සර්… අන්න අරූ පතිරණ සර්ගෙ කැබින් එක පැත්තට ගියා. ඕකා ෂුවර් එකටම කතාව අනෙක් පැත්ත ගහලා සර්ව අමාරුවෙ දානවා." කැබින් එකට දුවගෙන පැමිණි පියල් පවසන්නෙ රහසිනි.

හිසේ කැක්කුමට කුමක් උවත් ඔහු කියන දේ අසා ගත යුතු නිසා මා පතිරණ මහතගෙ කැබිනය ආසන්නයට ගියේ දුවමිනි. වායුසමීක‍රණය නොකල අප ආයතනයේ කැබින් තුල කතා වෙන දේ පිටට ඇසීම මේ වේලාවට නම් ඇත්තෙන්ම වාසනාවකි.

"නෑ…නෑ…සර් මම කියන දේ පොඩ්ඩක් අහන්න."

"නෑ නාමල් අයි ඇම් වෙරි…සොරි."

"සර් ප්ලීස් එක චාන්ස් එකක් දෙන්න. ප්ලීස්…"

නාමල් පතිරණ මහතා ඉදිරියේ වැද වැටෙන ආකාරය අසා මගේ සතුට නිම් හිම් නැති විය.

"බලනවා අයිසෙ ඔය මනුස්සයට වඩා අත්දැකීම් වලිනුයි විශ්වාසවන්ත කමෙනුයි හැම එකෙන්ම ඔය පෝස්ට් එකට සුදුස්සා තමුසෙයි. කොටින්ම මේ කම්පැණි එකේ මං 100% විශ්වාස කරන එකම මනුස්සයා තමා නාමල්. අපි ඔක්කොම ඔය පෝස්ට් එකට තෝර ගත්තෙ නාමල්වයි. එදා ඒක දැනුම් දෙන දවසෙ නාමල්මයි මට කිවුවෙ ඔයාට වඩා කල්පයි ඒකට සුදුසු අනික කල්ගෙ ෆැමිලි ප්‍රොබ්ලම් වගයක් තියෙන නිසා ඉන්ක්‍රිමන්ට් ලැබෙන නිසා මේ චාන්ස් එක කල්පට දීලා බලන්න කියලා."

"හරි සර් ඒත්…"

"පොඩ්ඩක් ඉන්න නාමල් තාම ඉවර නෑ…… ඒ මනුස්සයව එතනට දැම්මා විතරයි ලොකුකම ඔලුවට ගැහුවා. ඔක්කොම උන්ට ගෑස් පෙන්නුවා. තමුසෙ ඒ යකාගෙ යහළුවා උනාට අනිත් මිනිස්සු එහෙම නෑනෙ. ඒක තමා මේ ටිකේ ප්‍රොපිට් අඩු උනේ."

"හරි සර් මං ඒ ඔක්කොම හ‍රිගස්සනම්. කල්පට තව එක චාන්ස් එකක් දෙන්න."

"වෙරි සොරි නාමල් මමයි ටොප් මැනේජ්මන්ට් එකට උත්තර දෙන්න ඕන. හරි ඒ ඔක්කොම පැත්තකට දාමු මිනිහා අද ක‍රපු වැඩේ. නෑ නෑ… නාමල් දන්නවනෙ මට කේලම් කාරයෝ පේන්න බෑ කියලා…"

"අනේ සර්… ප්ලීස් මේ වතාවට………"

ඔහුන් දෙදෙනා තවමත් කතා කරමින් සිටී. මා දැන් මගේම දෙකණින් ඇසූ දේවල් සත්‍යද? මා ඉබාගාතේ ඇවිදමින් පැමිණ ඇත්තේ ආයතනය ඉදිරිපස බුදු මැදුර ඉදිරියටය. බුදු මැදුර තුලට ගිය මට බුදුරජාණන් වහන්සේගේ පසෙකින් වැඩ සිටින දේව රූප තුලින් දුටුවේ නාමල්ගේ රුවය. මා දෙඅත නලලට ගියේ කෙසේ දැයි මා නොදනිමි.

"මට සමාවෙන්න නාමල්……
මට සමාවෙන්න දෙවියනේ…………"



© ප්‍රියා.

(පින්තූරය ගූගල් දෙවියන්ගෙන් ණයට ඉල්ලා ගත්තකි.)